Bez kategorii

Zapanowała cisza. Ta niezwykła Wielka Sobota jest nią wypełniona. Nie ma gwaru tych, którzy przyszli do świątyni ze święconką. Nie słychać komend strażaków, trzymających wartę przy Grobie Pańskim, nie ma ministrantów przygotowujących liturgię. Cicho, jak wtedy 2000 lat temu. Może to wszystko jest po to, byśmy po raz pierwszy tak głęboko przeżyli tę ciszę Wielkiej Soboty? Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo…

Cisza Wielkiego Piątku. Dopełnił się dramat męki i śmierci Zbawiciela. Skończyło się Jego samotne cierpienie. Od początku swej męki Jezus był osamotniony. Kiedy przeżywał trwogę konania w Ogrójcu, modląc się: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty (Mt 26, 39), Jego najbliżsi uczniowie spali. Potem było jeszcze gorzej. Na widok kohorty i strażników, uczniowie uciekli, zostawiając swego Mistrza samego wobec oprawców. Jakże samotnie musiał się czuć Jezus wobec nienawiści…

Tego dnia Jezus był, tak po ludzku, całkiem bezradny. Od jakiegoś czasu ukrywał się ze swymi uczniami na wsi, bo wiedział, że faryzeusze już postanowili skazać Go na śmierć. Nie mógł już jawnie nauczać, czynić cudów. I jeszcze ten lęk… Wiedział bowiem, co Go czeka. Ewangeliści opisując modlitwę w Ogrójcu piszą, że Jezus odczuwał trwogę, pocił się krwawymi łzami. Ten lęk był z Nim zapewne już wcześniej. Zwykle jest tak, że strach paraliżuje, odbiera siły i zapał do działania. Jezus…

Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba. Jezus zawsze był posłuszny swojemu Ojcu. Wielokrotnie podkreślał, że przyszedł na ziemię, by wypełnić posłannictwo, jakie otrzymał od Ojca. Wszystko, co mówił i czynił, było ukierunkowane na wypełnienie Bożego planu zbawienia, dzieła odkupienia rodzaju ludzkiego. W to posłuszeństwo wpisana była zgoda na cierpienie i śmierć na krzyżu. Zgoda na pojmanie i niesprawiedliwy wyrok, na ubiczowanie, wyszydzenie i ukrzyżowanie. Zgoda na odrzucenie i samotność . Jakże przejmująca była Jego modlitwa na krzyżu: Boże…

Bardzo ciekawy tekst ks. Marka Wasąga ze Wspólnoty Miłości Miłosiernej na obecny czas. Polecam!

Ciekawy artykuł ze strony www.wiara.pl: https://kosciol.wiara.pl/doc/6236528.Czy-mamy-schizme-serca-w-Kosciele

W związku z popularnością orędzi z Trevignano Romano zamieszczam poniżej opinię teologiczną na ten temat. Warto się z nią zapoznać, by nie dać się zwieść.

W związku z wprowadzeniem w Polsce stanu epidemicznego zagrożenia i obowiązujące w tym zakresie prawo państwowe jesteśmy zobowiązani do dostosowania naszego życia religijnego do zaleceń odpowiednich władz. Chodzi o naszą odpowiedzialność za życie własne i innych. Odpowiedzialność ta ma na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się wirusa poprzez ograniczenie bezpośrednich kontaktów pomiędzy ludźmi. Wobec powyższego: ·        Przypominamy o obowiązującej dyspensie od obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy świętej według wcześniejszych ustaleń. Nikt nie zaciągnie z tego powodu grzechu. ·        Do odwołania zawieszamy wspólne sprawowanie w…

Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.(Łk 2, 10-11) Boże Narodzenie to nie tylko wydarzenie sprzed ponad 2000 lat. To fakt, który dokonuje się także dzisiaj. Właśnie teraz Jezus – Wcielone Słowo Boga przychodzi do nas z darem zbawienia. W Eucharystii rodzi sięna ołtarzach całego świata. Ten cud dokonuje się również w naszych sercach zawsze, kiedy przyjmujemy Jezusa w Komunii Świętej. Niech…