Jesteśmy uczniami Chrystusa, Syna Bożego, który stał się człowiekiem, wszedł
między lud ukochany dzieląc z nim trudy i znoje (Franciszek Karpiński). Całym swoim życiem, a przede wszystkim śmiercią na krzyżu, Jezus uczy nas pokory. On jest Pokornym Sługą Jahwe zapowiedzianym przez proroka Izajasza.
Dlatego droga ucznia Chrystusa jest także drogą pokory. Pokora to umiejętność stawania w prawdzie, która pozwala zobaczyć siebie w odpowiedniej perspektywie wobec Boga
i drugiego człowieka. Właśnie tego uczy Jezus zarozumiałych faryzeuszów, wybierających dla siebie najlepsze miejsca na uczcie. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.
Przez pokorę Chrystus pokonał grzech pierworodny, owoc pychy pierwszych rodziców. To dla nas ważna wskazówka: pokorą zwycięża się grzech i wprowadza ład w nasze życie. Bądźmy zatem pokorni, otwarci na Boga i na drugiego człowieka, a wtedy ten kawałek świata wokół nas stanie się piękniejszy, pełen Bożej obecności.
Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana.