W czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg posłużył się głodem, aby Izraelici zrozumieli, że ich życie jest w Jego ręku. On jest w stanie zaspokoić każdy głód. Przez 40 lat karmił Izraelitów na pustyni manną.

Manna jest jednak przede wszystkim zapowiedzią tego Chleba, o którym mówi Jezus: Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało za życie świata.

Głód ciała może być bardzo dotkliwy. Kto doświadczył głodu, ten zna wartość chleba. Istnieje jednak głód o wiele większy. Ten głód może zaspokoić tylko Chrystus, który daje nam swoje Ciało jako pokarm.

Dobrze, że odczuwamy ten głód i że mamy wiarę, dzięki której znamy Chleb, który może ten głód zaspokoić.