Jesteśmy wspólnotą w drodze, Kościołem pielgrzymującym do Domu Ojca, w którym, jak zapewnia Chrystus, jest mieszkań wiele. On sam nas prowadzi, jest naszą Drogą, Prawdą i Życiem. On także objawia nam Ojca, który jest ostatecznym celem naszych pragnień.
Wspólnota Kościoła jest naszą duchową rodziną, w której każdy ma swoje zadania, ale wszyscy razem zdążamy za Chrystusem. Kościół jest także, wedle słów św. Piotra, duchową świątynią, w której stanowimy święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
Kiedy spotykamy w życiu krzyż, kiedy dotyka nas cierpienie, możemy je przyjąć jako sposobność do składania takich właśnie duchowych ofiar przyjemnych Bogu. Kościół zrodził się z Krzyżowej Ofiary Chrystusa i urzeczywistnia się wszędzie tam, gdzie składamy Bogu w ofierze nasze codzienne krzyże.
Nie bójmy się ofiary. Jest z nami Chrystus, który pragnie nas umacniać. On nas dzisiaj wzywa: Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. Obyśmy nosili w sercach skarb wiary mocnej i żywej, która pozwoli nam zaufać Bogu i stać się prawdziwie wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, świętym narodem, ludem Bogu na własność przeznaczonym.