Wątpliwości Św. Tomasza Apostoła są nieobce wielu ludziom, także w dzisiejszych czasach. Może nawet współczesnemu człowiekowi, zarażonemu duchem bałwochwalczego racjonalizmu, jeszcze trudniej jest uwierzyć w Boga, który, jak pisze Św. Piotr, w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla nas w niebie.
Wiara otwiera nas na Boga, pozwala nam odkryć prawdziwy sens i cel naszego życia. Jednak nie jest ona darem danym raz na zawsze. Trzeba ją odnawiać w sobie kazdego dnia. Musimy sobie nieustannie przypominać slowa Księcia Apostołów: wierząc, ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary: zbawienie dusz.
Żywa wiara usuwa lęk, umacnia nadzieję i rozpala w sercu miłość do Boga i bliźnich. To własnie taka autentyczna, radosna wiara ożywiała pierwszych chrześcijan, którzy trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie.
Przeżywamy dzisiaj historyczne wydarzenie kanonizacji dwóch papieży, dwóch wielkich świadków wiary: Jana XXIII i Jana Pawła II. Szczególnie bliski jest nam Papież – Polak. Jego wyniesienie na ołtarze zobowiazuje nas, byśmy powracali do dziedzictwa jego nauczania i wprowadzali je w życie. Niech podsumowaniem dzisiejszego dnia będą słowa wypowiedziane przez Św. Jana Pawła II na lotnisku w Krakowie – Balicach 16 VIII 2002 roku: Oto przesłanie Bożego miłosierdzia, które przynoszę dziś mojej Ojczyźnie i moim rodakom: „Przestań się lękać!”. Zaufaj Bogu, który bogaty jest w miłosierdzie. Jest z tobą Chrystus, niezawodny Dawca nadziei.