Miłosierna Miłość
Siostry i Bracia!
Kończąc Oktawę Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego przeżywamy dzień szczególny, Niedzielę Bożego Miłosierdzia. Jezus powiedział do św. Siostry Faustyny: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia – Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki, daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia Mojego. Jest to także – z woli Bożej – dzień szczególnej łaski dla wszystkich dusz, a szczególnie dla grzeszników, którzy najbardziej miłosierdzia Bożego potrzebują. Święto Miłosierdzia – mówił Pan Jezus – wyszło z wnętrzności Moich dla pociechy świata całego”. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku św. Jan Paweł II, wielki czciciel i apostoł Bożego Miłosierdzia, ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Już w swojej pierwszej encyklice Redemtor hominis Jan Paweł II, pisał: „Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek pozostaje dla siebie istotą nie zrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa. I dlatego właśnie Chrystus Odkupiciel […] objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi. To jest ów ¬ jeśli tak wolno się wyrazić -ludzki wymiar Tajemnicy Odkupienia”. Właśnie przez Swoją Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystus objawił światu Miłosierną Miłość Ojca. Tę prawdę wyraża św. Piotr słowami, które usłyszeliśmy przed chwilą: „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostateczny”. To nie przypadek, że Pan Jezus właśnie w dniu swojego Zmartwychwstania ustanowił sakrament pokuty i pojednania. Kiedy z pokorą i żalem wyznajemy nasze grzechy w spowiedzi świętej, doświadczamy uzdrawiającej mocy miłosiernej miłości naszego Ojca.
Tej miłości nie możemy zatrzymywać dla siebie. Stając się przez chrzest święty uczestnikami Chrystusowego Odkupienia, będąc zrodzeni do nadziei nieśmiertelności, musimy stawać się każdego dnia świadkami miłosierdzia wobec tych, do których jesteśmy posłani. „Bądźcie świadkami miłosierdzia” wzywał Papież Polak. To zadanie wypełniamy przede wszystkim przez konkretną, ofiarną i czynną miłość bliźniego. Jan Paweł II wołał do nas na krakowskich Błoniach 18 VIII 2002 roku: „Trzeba spojrzenia miłości, aby dostrzec obok siebie brata, który wraz z utratą pracy, dachu nad głową, możliwości godnego utrzymania rodziny, wykształcenia dzieci doznaje poczucia opuszczenia, zagubienia i beznadziei. Potrzeba „wyobraźni miłosierdzia”, aby przyjść z pomocą dziecku zaniedbanemu duchowo i materialnie; aby nie odwracać się od chłopca czy dziewczyny, którzy zagubili się w świecie różnorakich uzależnień lub przestępstwa; aby nieść radę, pocieszenie, duchowe i moralne wsparcie tym, którzy podejmują wewnętrzną walkę ze złem. Potrzeba tej wyobraźni miłosierdzia wszędzie tam, gdzie ludzie w potrzebie wołają do Ojca miłosierdzia: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj’: Oby dzięki bratniej miłości tego chleba nikomu nie brakowało! „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” […] Pomóżcie współczesnemu człowiekowi zaznawać miłosiernej miłości Boga! Niech w jej blasku i cieple ocala swoje człowieczeństwo!” To jest dla nas konkretny program życia. „Cokolwiek uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” – tego nas uczy Chrystus.
Trzeba także – i to jest szczególne zadanie rodziców i wychowawców – zaszczepiać tę prawdę w młodym pokoleniu, w naszych dzieciach, by ona trwała po wszystkie czasy. Przypomnijmy prośbę Jana Pawła II, którą usłyszeliśmy w Krakowie, 15 VI 1999 roku: „przekażcie przyszłym pokoleniom orędzie Bożego miłosierdzia[…]. Nieście je w nowe czasy jako zaczyn nadziei i rękojmię zbawienia.”
Siostry i Bracia!
Orędzie Bożego Miłosierdzia jest aktualne szczególnie dzisiaj, kiedy świat gna w coraz szybszym pędzie, nie licząc się z człowiekiem. Kiedy wielu z nas, przeżywając różne trudności materialne i moralne, doświadcza poczucia braku perspektyw i narastającego lęku. Tylko w Bogu, który jest miłosierną Miłością, możemy znaleźć ukojenie i siłę do przezwyciężania problemów dnia codziennego. Dlatego pozwólcie, że zakończę pełnymi nadziei słowami św. Jana Pawła II, wypowiedzianymi po przybyciu do Ojczyzny na lotnisku w Krakowie – Balicach 16 VIII 2002 roku: „Oto przesłanie Bożego miłosierdzia, które przynoszę dziś mojej Ojczyźnie
i moim rodakom: „Przestań się lękać!”. Zaufaj Bogu, który bogaty jest
w miłosierdzie. Jest z tobą Chrystus, niezawodny Dawca nadziei.”
Jezu ufam Tobie! Amen.