Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie.

Te słowa, wypowiedziane podczas ostatniej Wieczerzy, kieruje Jezus do swoich uczniów w każdym czasie i na każdym miejscu. On nas pierwszy ukochał i oddał za nas Swoje życie i On nas powołuje do miłości. Być uczniem Chrystusa, to przede wszystkim kochać Go i w Nim kochać drugiego człowieka. Istotą każdego powołania jest miłość. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus wyznaje w swoich „Dziejach duszy”: Zrozumiałam, że Miłość zawiera wszystkie powołania, że Miłość jest wszystkim, obejmuje wszystkie czasy i miejsca… Jednym słowem – jest wieczna. […] Moim powołaniem jest Miłość!

Miłość to nie tylko uczucie, ale przede wszystkim postawa zaufania i otwartości wobec Tego, który pierwszy nas ukochał i oddał za nas życie. To powierzenie życia Chrystusowi, w wierności Jego przykazaniom.

Przynagla nas do tego Duch Święty, którego otrzymaliśmy. Nie zwlekajmy. Otwórzmy się na Jego dary i pozwólmy uczynić nasze życie darem miłości dla Pana Jezusa.

Jezus chce być kochany sam jeden, ponad wszystko […] Jego kochaj, Jego wybierz za przyjaciela […] Uchwyć się Jezusa w życiu i w śmierci, Jego wierności się powierz. On jeden, gdy wszyscy odejdą, potrafi ci pomóc (Tomasz à Kempis, O naśladowaniu Chrystusa).