Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego.
Te słowa to część katechezy, którą Piotr skierował do Żydów w dniu Pięćdziesiątnicy. Ukazują one paschalny styl życia uczniów Chrystusa.
Wszyscy przyjęliśmy sakrament chrztu świętego, który dał nam udział w owocach Odkupienia. Jest to zarazem wezwanie do codziennego nawracania się, czyli umierania dla grzechu. Zmartwychwstać może tylko ten, kto umarł, a zatem to codzienne umieranie dla siebie, dla własnego ego to zbawcza konieczność.
Nie ma prawdziwej miłości, takiej jaka została nam zadana przez Chrystusa, bez tego codziennego umierania. I nie ma też, bez tej decyzji ponawianej codziennie, prawdziwej wolności. Trzeba bowiem umrzeć dla własnej samowoli, oddać swą wolę w ręce Boga, by doświadczyć pełnej wolności dzieci Bożych.
To jest sens Chrystusowego krzyża. I sens tego krzyża, który spoczywa na barkach każdego z nas. Szczęśliwy ten, kto odkrył tę zbawczą prawdę i przyjął paschalny styl życia.
Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, (…) których powoła Pan Bóg nasz.