Bez kategorii

Naszą radością Chrystus zmartwychwstały!

Clive Staples Lewis pisał w książce Listy starego diabła do młodego: Najwcześniejsi wyznawcy nawracali się przez jedyny fakt historyczny (Zmartwychwstanie) i przez jedyną prawdę teologiczną (Odkupienie), skierowaną przeciwko grzechowi. Taki właśnie był najstarszy kerygmat. Apostołowie głosili Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego jako Odkupiciela, który wziął na siebie nasze grzechy, by zadać śmiertelny cios szatanowi. Dlatego logiczną konsekwencją przyjęcia Chrystusa jest porzucenie grzechu i nawrócenie. Nie jest przypadkiem, że sakrament pokuty i pojednania został przez Niego ustanowiony właśnie w dniu zmartwychwstania. W…

0
Read More

Duch, który uwalnia z kajdan

Dzisiejsza liturgia ukazuje Ducha Świętego, który uwalnia z kajdan niewoli. Słyszymy o uwięzieniu Pawła i Sylasa i o tym, jak podczas modlitwy hymnami opadają z nich kajdany. A Pan Jezus zapowiada Ducha Parakleta, który przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. Duch Święty pozwala nam poznać prawdę o tym, jak wielkim nieszczęściem jest grzech, przemawia w sumieniu, skłaniając do nawrócenia, ale przede wszystkim ukazuje zbawczą miłość Chrystusa, który swoją śmiercią pokonał grzech i jego sprawcę, szatana. Tak więc…

0
Read More

Paraklet, Duch Prawdy

Chrystus obiecuje swym uczniom Ducha Świętego. To najbardziej tajemnicza, a może po prostu najmniej znana Osoba Trójcy Świętej. A przecież to On uzdalnia nas do wyznawania wiary w Chrystusa i do dawania świadectwa o Jego zbawczej miłości. Chcąc lepiej poznać Ducha Świętego, warto zwrócić uwagę na imiona, jakimi określa Go Jezus. Słyszymy, jak mówi do swych uczniów: Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Chrystus zapowiada swoim uczniom…

0
Read More

Moim powołaniem jest Miłość!

Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. Te słowa, wypowiedziane podczas ostatniej Wieczerzy, kieruje Jezus do swoich uczniów w każdym czasie i na każdym miejscu. On nas pierwszy ukochał i oddał za nas Swoje życie i On nas powołuje do miłości. Być uczniem Chrystusa, to przede wszystkim kochać Go i w Nim kochać drugiego człowieka. Istotą każdego…

0
Read More

Aby byli jedno

Podziały w łonie chrześcijaństwa są wielkim zgorszeniem i skandalem. Dziś już o nas chrześcijanach nie można powiedzieć tego, co św. Łukasz zanotował o Kościele Jerozolimskim: Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących (Dz 4, 32). Czytałem kiedyś o pewnej dziewczynie, która poznawszy Chrystusa, stanęła przed trudną decyzją: którą tradycję chrześcijańską przyjąć. Była szczerze oburzona brakiem jedności uczniów Chrystusa. To była dla niej poważna przeszkoda na drodze do Kościoła. Jezus wiedział, że szatan przede wszystkim uderzy w jedność Jego uczniów.…

0
Read More

Przyjaciele Jezusa

Spór w pierwotnym Kościele został rozstrzygnięty. Apostołowie i starsi postanowili nie nakładać na pogan, przyjmujących chrześcijaństwo, ciężarów Starego Prawa. Najważniejsze, by pokochali jedynego, prawdziwego Boga ponad wszystko. Bóg jest Miłością. Chodzi tylko o to, by chronić swoje serce od tego wszystkiego, co nas na tę Miłość zamyka. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję – mówi dziś do nas Jezus. To jest prawdziwy sens przykazań. One stoją na straży naszej wolności i uczą nas kochać Boga i…

0
Read More

Kościół apostolski

Piotr wiedział, że jak Naród Wybrany wywodził się od dwunastu synów Izraela, tak Kościół – Nowy Lud Boży zaczyna się od dwunastu Apostołów. Stąd jego decyzja o uzupełnieniu Kolegium Apostolskiego, po zdradzie i śmierci Judasza. Dzisiejsze Święto przypomina nam w szczególny sposób o tym, że Kościół jest apostolski. Trwa w nim wiara apostolska, a biskupi są następcami Apostołów. Dlatego warto wracać do początków Kościoła, do wiary tych, których Jezus wybrał na Apostołów. Umacniać się świadectwem tych, którzy pierwsi głosili Chrystusa…

0
Read More

Owocować dla Chrystusa

Pierwsi chrześcijanie, wywodzący się z narodu izraelskiego, to ludzie ukształtowani w tradycji judaistycznej. Wrośli w nią tak bardzo, że wielu z nich usiłowało również nawróconych z pogaństwa zmuszać do przyjęcia obrzezania i przestrzegania Prawa Mojżeszowego. Tymczasem o naszej chrześcijańskiej tożsamości nie decyduje określona przynależność narodowa, której pieczęcią było obrzezanie. Źródłem naszej tożsamości jest żywa więź z Chrystusem, której znakiem jest sakrament chrztu świętego. Chrześcijanin, to człowiek należący do Chrystusa! W tym duchu słuchamy dziś Jego słów: Ja jestem krzewem winnym,…

0
Read More

Pokój mój daję wam

Niesamowity jest ten Paweł z Tarsu. Całkowicie oddany głoszeniu Ewangelii o Jezusie Chrystusie. Żydzi chcieli go zabić przez ukamienowanie, a on dalej kontynuuje dzieło, do którego został powołany. Mało tego, on wraca tam, gdzie otarł się o śmierć, do Listry, Ikonium i Antiochii, aby umacniać uczniów i zachęcać do wytrwania w wierze. Dla Chrystusa Apostoł Narodów jest gotów znosić niewygody, obelgi, cierpienia. Napisze później w Liście do Rzymian: Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód…

0
Read More

Ja będę go miłował

Wiara to proces, trwający całe życie. Jego owocem jest głęboka osobowa więź, przyjaźń z Chrystusem, przenikająca całe życie człowieka. Dojrzała wiara zawiera w sobie trzy wymiary: akt wiary – wierzę w Boga, zaufanie – wierzę Bogu, ufam Mu, posłuszeństwo Bogu – pozwalam Bogu działać w moim życiu, prowadzić mnie przez życie. W ten sposób życie chrześcijanina zostaje przeniknięte wiarą, nadzieją i miłością. Poznanie Boga, które na początku było jedynie aktem rozumu, stopniowo przeradza się w zażyłą bliskość z Nim, opartą…

0
Read More